معنی خلاف رای - جستجوی لغت در جدول جو

خلاف رای

لغت نامه دهخدا

کسی که مرتکب خلاف می شود

کسی که رای و اندیشۀ خام دارد، آنکه رای و عقل درست ندارد، برای مثال تو ای طفل ناپختۀ خام رای / مزن پنجه در شیر جنگ آزمای (نظامی۵ - ۸۲۸)

فرهنگ فارسی عمید

خلاف ورزی

(خِ / خَ وَ)

مخالفت. مناقضت. ضدیت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خلاف کاری

(خِ /خَ)

عمل گناهکار. عمل خاطی. عمل خلافکار، ضد سازگاری. (یادداشت بخط مؤلف) :
بر وفق چنین خلاف کاری
تسلیم به از ستیزه کاری.
نظامی.
چون داروی طبع سازگاریست
مردن سبب خلاف کاریست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خلاف کار

(خِ / خَ)

گناهکار. خاطی. آنکه خلاف کند. آنکه کار ناشایست انجام دهد

لغت نامه دهخدا

خلاف بری

(خِ / خَ فِ بَرْ ری)

بید. درخت بید. بید مطلق. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خام رای

خام رای، ناقص عقل، (آنندراج) (اشتنگاس) :
تویی طفل ناپخته و خام رای
مزن پنجه با شیر جنگ آزمای،
نظامی (ازآنندراج)،
گر سوخته دل نه خام رایی
چون سوختگان سیه چرایی ؟
نظامی

لغت نامه دهخدا